Bu yazı bazılarının geleceği nasıl gördüğüne dair kaygı verici. Zaman zaman bu tür fikirlere çok sayıda insanın sahip olabileceği düşüncesiyle karamsarlığa kapıldığım da bir gerçek...
Gelelim yazının iddialarına... Gelecekte çöp mühendisleri olacakmış... atık sorununu çözmek için gerekeceklermiş... iyi de atık sorunu zaten var! Bu sorun çöp mühendisleri tarafından değil sistem bilimcilerin katkısı ile "çöpü" üreten işletmedeki bütün disiplinlerin birlikte çalışması ile çözülecek... mühendis birilerine "sorun" havale edilmeyecek. Çünkü çöp kavramı ortadan kalkacak... işletmelerimiz bir ağaç gibi, bir ağaçkakan gibi, bir mantar gibi olacak - ekonomimiz ise bir orman gibi olmak zorunda kalacak... ormanın çöp ürettiğini gören oldu mu aranızda?
Bir başka iddia Alternatif Enerji Danışmanları güneş, rüzgar ve hidroelektrik yetmediği için bize en doğru yakıtı gösterecekmiş. Bu danışman sevdasını anlayabilmiş değilim - danışman işe yarasa bize var olamayacak yakıtları önermez... yakmak kadar ilkel ve kirletici bir yöntemi kullanacak değiliz herhalde... Enerji geleceği, sadece elektrik olacak. Yegane elektrik üretim kaynağı ise, fotosentezle yaşamı var ettiği gibi, güneş olacak. Rüzgardan elde edilen enerji zaten dolaylı güneş enerjisi.
Bir başka geleceğin mesleği olarak önerilen Uzay Host ya da Hostesi ise traji komik bir saptama, zira bu mesleğin anlamlı olması için uzaya gitmek isteyen bir kitle gerekiyor. Uzay koşullarında yaşam veya turizm yerine Nautilus ile deniz altında 20 bin fersah daha ilgi çekici veya kolay olurdu. Kaldı ki gelecekte dahi maliyeti ve uzay koşulları ancak çok az sayıda insanın uzaya gitmesine olanak sağlayacağı için bu görevlerin bir iş kolu olması söz konusu değil.
Bilgi sahibi olmadığım Kişisel IoT Güvenlik Onarım Personeli veya Tıbbı Danışmanlar gibi konularda ahkam kesmeyeceğim.
Ama size neden bu öngörülerin tüylerimi diken diken ettiğine dair bir açıklama vereyim... ben bu yazıyı yazarken Atmosferdeki karbondioksit yoğunluğu ABD Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi’ne bağlı olarak Havai’de faaliyet gösteren Mauna Loa İstasyonu'nda 411,25 ppm olarak ölçüldü. Atmosferdeki milyon parçacık içindeki karbondioksit yoğunluğunu gösteren bu değerin 350 ppm'i aşması iklim değişikliği açısından güvenilir sınırın aşıldığı anlamına geliyor. Bu sınır ilk defa 1988’in Ocak ayında ölçülen 350,39 ppm ile aşılmıştı. Sanayileşme öncesi 280 ppm düzeyinde olan bu değer son 800 bin yıldır 300 ppm seviyesini aşmamıştı. Yani işin kısası yakın gelecekte geriye kalacak tek meslek mezar kazıcılık olabilir... eğer hala bu meslekleri geleceğin meslekleri olarak gören kafa ile devam edersek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder